امروزشاهد یکی از کثیف‌ترین بازی‌های
فوتبال بودم. بازی ایران-قطر. بازی‌ای نه برای برد و باخت. باز ای نه برای شرف و
آبرو. بازی‌ای برای حذف یه تیم دیگه. دور زدن بحرینی‌ها با پرچم عربستان رو تو
بازی‌های مقدماتی جام جهانی چند سال پیش همه‌مون به یاد داریم. این بازی ایران از
اون حرکت هم خیلی کثیف‌تر بود. همون طور که اون حرکت رو فراموش نکرم، این حرکت رو
هم هیچ وقت فراموش نمی‌کنم.
واقعن متاسفم از این حرکت. واقعن متاسفم
از شنیدن حرف‌های گزارشگری که ادعای فوتبال پاک میکنه و چند دقیقه بعد، بعد از گل
خوردن تیم ملی فوتبال کشورش که باعث حذف یک تیم دیگه میشه ابراز خوشحالی میکنه. واقعن
متاسفم برات "پیمان یوسفی". عُقم می‌گیره که این خوشحالی‌شو به سایر
ایرانیان هم نسبت میده. عُقم می‌گیره از تمام کسایی که به شرف و آبروشونو به همین
راحتی چوبِ حراج میزنن. امیدوارم در مرحله بعد با همین تیم قطر هم گروه شیم و هر
دو بازی رفت و برگشتمونو به بدترین وضع ممکن ببازیم و اونوقت بشنوم حرف‌های این
چنین آدم‌هایی رو.
همین دو روز پیش احساس غرور می‌کردم از
ایرانی بودن خودم. الان باید از ایرانی بودن خودم احساس سرافکندگی کنم.
واقعن متاسفم. متاسف.
۲ نظر:
واقعن کرده‌ن این کار رو؟ خیلی تابلو یا حدس می‌زنی؟
اگه آره، خاک بر سرشون که
بعد از زدن گل دوم و بعد از اعلام خبر اینکه بحرین 7 تا زده و با زدن یه گل دیگه و با این نتیجه بحرینه که به دور بعد صعود میکنه، بازی ایران به شدت افت کرد. قطر هم تو نیمه دوم تیمی نبود که به ایران گل بزنه. گلشونم ببینی به غیر از رحمتی که یه تلاشی کرد، مدافعا هیچ حرکت خاصی نکردن.
بعد از بازی هم که نصف بازیکنا تو مصاحبه شون بیشتر از حذف بحرین خوشحال بودن تا چیزای دیگه.
خلاصه خیلی مشکوک بود.
پیمان یوسفی هم که دیگه حرفشو نزن. راست و مستقیم حرفاشو زد.
ارسال یک نظر