عطر تو

گفته بودم یا نه؟ گفته بودم که بعضی از آهنگ‌ها تنها مخصوص یک نفر هستند؟ با شنیدنشان تنها "او" می‌آید جلو چشمانت. تنها او و آن جا و آن لحظه و؛ تو. شاید هیچ لحظه خاصی هم نباشد. از آن لحظه‌هایی باشد که اگر برای کسی تعریفشان کنی بگوید: هه! همش همین؟ چه مسخره!

اما من مسخره‌ام. مسخره‌ام که با آن لحظه‌ها زندگی می‌کنم. چیزی جدی‌‌تر از مسخرگی برای من وجود ندارد.

بگذریم از حرف مردم. بگذار بگویم وقتی "عطر تو" را می‌شنوم به یاد عطر تو می‌افتم. انگار همین‌جا در کنارم نشسته‌ای. هم‌دیگر را نگاه نمی‌کنیم. اما حس. کافی‌ست دستم را دراز کنم تا تو را لمس کنم. بو بکشم و جای هوا تو را تنفس کنم. زنده شوم با عطر تو.

*برای امشب،

امشب ببین که دست من عطر تو رو کم میاره

امشب همین ترانه هم نفس نفس دوست داره...