گُل من...


شما زیبایید، ولی جز زیبایی هیچ ندارید. کسی برای شما نمی‌میرد. البته گل مرا هم رهگذر عادی شبیه شما می‌بیند. ولی اون یک تنه از همه شما سر است، چون فقط او را آب داده‌ام، چون فقط او را زیر حباب گذاشته‌ام، چون فقط برای او پناهگاه از تجیر ساخته‌ام، چون فقط برای خاطر او کرم‌هایش را کشته‌ام(جز دو سه کرم برای پروانه شدن)، چون فقط به گِله گزاری او یا به خودستایی او یا گاهی هم به قهر و سکوت او گوش داده‌ام. چون او گل من است.

"تو مسئول کسی هستی که اهلیش کردی..."
 من مسئول گُلم هستم.

۴ نظر:

حیاط خلوت گفت...

ساده است ستایش گلی/چیدنش /و از یاد بردن که گلدان را آب باید داد.


پاییز شده اینجا :)

Unknown گفت...

گل تو باغچه و میوون گل‌های دیگه قشنگه. بعععععله

بلی. فقط دو زاری صاحب وبلاگ یه ذره کج بوده و دیر یادش افتاده که پاییز شده:دی

حیاط خلوت گفت...

صاحب اینجا رو عشقه

ناشناس گفت...

بعععله، بین گلای دیگه
هر گلیم یه بویی داره :))