هدف

هنوز تو زندگی به جای خاصی نرسیدم.هنوز قدم های زیادی بر نداشتم.هدف رویایی خودمو تو دور دست میبینم ولی هنوز آنچنان راهی رو واسه رسیدن بهش طی نکردم.راهی که بتونه منو به قله برسونه.هنوز از یه تپه هم بالا نرفتم.

از همین جایی که الان وایسادم بر میگردم و به عقب نگاه میکنم.به جای پاهایی که از من به جا مونده.جای پاهایی که منو تا اینجا رسوندن و پیش زمینه ای شدن برای جای پاهای بعدی و بدون اونها قدم های بعدی من معنی نخواهند داشت.

با هر قدمی که بر داشتم به اهداف جزئی و کوچکی دست یافتم که لازمه رسیدن به هدف اصلی هستن ولی هنوز خیلی راه دارم تا رسیدن به اون هدف اصلی.

تو این راه:

گاهی آهسته رفتم و گاهی تند.

گاهی از راه اصلی منحرف شدم و به جای صعود،سقوط کردم.

گاهی در جا زدم و مدتی درمانده و مستاصل یه جا متوقف شدم.

گاهی اوقات میان بر زدم ولی بعضی وقتا نه تنها باعث زودتر رسیدنم نشدن بلکه باعث دیر تر رسیدن به مقصد شدن و حالا که از اینجا نگاه میکنم متوجه میشم همیشه رفتن از بی راهه باعث زودتر رسیدن به هدف نمیشه.

گاهی راه ناهموار شد و مجبور شدم برای عبور از موانع چند دور،دور خودم بچرخم تا موانع رو کنار بزنم و دوباره راه رو پیدا کنم.

گاهی این موانع چنان در مقابلم قرار گرفتن که مجبور شدم راهم رو تغییر بدم و راهی رو انتخاب کنم که منو به همون هدف برسونه و موانع کمتری هم داشته باشه.

چیزی که هست اینه که هدف همون هدفه.برای رسیدن به هدف هم راه‏های مختلفی وجود داره.راه‏هایی که بنا به طرز فکر هر کس مناسب و معقول به نظر میاد و چیزی که تو همه این راه‏ها یکسانه هدف و مقصده که به راه‏ها ارزش میده و اون‏ها رو در یک سطح قرار میده.

بازگشت به نقطه آغاز و از صفر شروع کردن هم یه امر محاله.تا اینجا اومدم و نمیتونم به این سادگی‏ها این راه رو برگردم و کل قدم‏های قبلی رو پاک کنم.این قدم‏ها بودند که من رو ساختند و پاک کردنشون یعنی نابودی و بی هویتی.