ظالم؛تو میتونی!!

به زبان معیار:(به پیشنهاد دوستان فرهنگی)

تمام سعی و تلاش خود را به خرج میداد تا بتواند یک گام دیگر،فقط یک گام دیگر پیش برود.ولی نمیتوانست.خیلی به خود فشار میاورد ولی باز هم نمیشد.بدون هیچ وقفه و استراحتی،کمتر از یک ثانیه سر جایش می‏ا‏یستاد و انرژی خود را ذخیره مینمود برای برداشتن گام بعدی،ولی همین که میخواست به سمت جلو خیز بردارد،همانند اینکه مانعی نامرئی سر راهش گذاشته باشند،به مانع برخورد میکرد و دوباره سرجای اولش بازمیگشت.از تلاشش دست نمی‏کشید.دوباره خودش را آماده میکرد برای گذشتن از مانع.از سکون و در جا زدن بیزار بود زیرا همیشه در حال حرکت بود و هر طور که بود می‏بایست به راهش ادامه میداد،بدون هیچ توقف و استراحتی؛حتی به اندازه ثانیه‏ای.

ولی این بار توان و نیروی عبور از مانع را نداشت.دیگر نمیتوانست بدون هیچ توجهی به ثانیه‏‏ها و دقیقه‏ها و ساعت‏ها،آنها را بشمارد و عین آب خوردن پشت سر بگذارتشان.

این بار او بود که پشت ثانیه‏‏ها گیر افتاده بود و نمیتوانست از پسشان بر بیاید.زمانی که هنوز قدرت و توان مقابله با ثانیه‏ها را داشت با بی رحمی تمام از روی آنها رد میشد و خیلی راحت آن‏ها را میکشت و جنازه‏یشان را به یادها و خاطره‏ها می‏سپرد.

ولی انگار این بار ثانیه‏ها عزمشان را جزم کرده بودند که دیگر نگذارند به حرکت ظالمانه‏ا‏ش ادامه دهد.انگار تازه یادشان افتاده بود که آنهایی که میروند دیگر برنمیگردند.‏

ولی کافی بود که این قاتل زمان یک بار دیگر نیرو بگیرد تا دوباره خیلی راحت و حتی راحت‏تر از قبل پا روی ثانیه‏‏ها بگذارد و زمان را له و نابود سازد.

من این نیرو را به او دادم و خودم را در کشتن ثانیه‏‏ها و نابودی زمان شریک کردم!!

به زبان محاوره:(اولیه)

تمام سعی و تلاش خودشو به خرج میداد تا بتونه یه گام دیگه،فقط یه گام دیگه پیش بره.ولی نمیتونست.خیلی به خودش فشار میاورد ولی نمیشد.بدون هیچ استراحتی کمتر از یک ثانیه سر جاش می‏ایستاد و انرژی خودشو ذخیره میکرد برای برداشتن گام بعدی ولی همین که میخواست به سمت جلو خیز برداره،انگار یه مانع نامرئی جلو راهش گذاشته باشن،به مانع برخورد میکرد و دوباره برمیگشت سر جاش.از تلاشش دست نمیکشید.دوباره خودشو آماده میکرد برای گذشتن از مانع.انگار از سکون و در جا زدن خوشش نمیومد آخه همیشه در حال حرکت بود و هر طور که شده باید به راهش ادامه میداد،بدون هیچ توقف و استراحتی؛حتی به اندازه ثانیه‏‏ای.

ولی این بار توان و نیروی عبور از مانع رو نداشت.دیگه نمیتونست بدون هیچ توجهی به ثانیه‏ها و دقیقه‏ها و ساعت‏ها،اونها رو بشمره و عین آب خوردن پشت سر بذارتشون.

این بار اون بود که پشت ثانیه‏ها گیر افتاده بود و نمیتونست از پسشون بر بیاد.زمانی که هنوز قدرت و توان مقابله با ثانیه‏ها رو داشت با بی رحمی تمام از روی اونها رد میشد و خیلی راحت اون‏ها رو میکشت و جنازشون رو به یادها و خاطره‏ها می‏سپرد.

ولی انگار این بار ثانیه‏ها عزمشون رو جزم کرده بودند که دیگه نذارن به حرکت ظالمانه خودش ادامه بده.انگار تازه یادشون افتاده بود که اونایی که میرن دیگه برنمیگردن.‏

ولی کافی بود که این قاتل زمان یه بار دیگه نیرو بگیره تا دوباره خیلی راحت و حتی راحت‏تر از قبل پا روی ثانیه‏ها بذاره و زمان رو له و نابود کنه.

من این نیرو رو بهش دادم و خودم رو تو کشتن ثانیه‏‏ها و نابودی زمان شریک کردم!!

*آدم که شاد بزنه و چند روز قبل امتاحانا کتاب داستان بخونه و کلی کار بی‏خود انجام بده معلومه که با تموم شدن باتری ساعت اتاقش این جور خزعبلات به ذهنش راه پیدا میکنه!!

*باتری ساعت دیواری اتاقمو که تموم شده بود عوض کردم و باعث شدم تا دوباره عقربه‏اش از روی ثانیه‏ها با بی‏رحمی تمام و بدون هیچ گذشت و درنگی عبور کنه!!