رازِ ماندگاری

قلم در دست گرفتم و نوشتم.در حالی که نمی‏دانستم چه بنویسم،بی‏وقفه نوشتم.آن قدر دلم پر بود که هیچ متوجه تعداد صفحات سیاه شده‏ای که با قلم سیاهشان کردم،نشدم.
قلمی که گاه در دستان من قرار میگیرد و موجب آزار روح انسان‏ها میگردد و قلمی که گاه در دستان استادی قرار میگیرد و استاد اثری را بوجود می‏آورد که روح و دل انسان‏ها را شیفته و مدهوش زیبایی بی حد و حصر خود مینماید.
دلم میخواست ذره‏ای از زیبایی‏هایی را که دیدم_حتی با توصیف حاشیه کشیده شده بر یکی از آثار_با شما قسمت نمایم ولی این امر از دست من خارج است و من کوچک‏تر از آنم که بتوانم چنین گنجینه‏هایی را وصف نمایم.
به ناچار فقط توانستم از ظلمی که بر این آثار میگردد،بنویسم.ظلمی که این ثروت معنوی را در آستانه نابودی قرار میدهد.
*قرار بود این متن مقدمه‏ای باشد برای حرف‏هایم ولی آن‏قدر زیاد نوشتم که رویم نمیشود اینجا منتشرشان کنم.از حوصله هم خارج است؛از دردی نالیدن که هر شخصی نمونه‏های فراوانی از آن‏ها را به تکرار دیده و چشیده‏اند،از حوصله خارج است.از دردهایی حرف زدن که بارها و بارها در موردشان صحبت و قضاوت شده است ولی بهبودی حاصل نگردیده،کاری بیهوده و عبث و در حکم نمک به زخمی کهنه پاشیدن است.
*تابلو بالا هم مانند عکس‏های سیاه و سفید جذابیت خاص و ویژه‏ای برایم داشت.
*دنبال عکس تابلوها در اینترنت هم نگردید که این عکس‏ها آن ظرافت‏ها و ریزه‏کاری‏هایی را که به آثار شخصیت و ابهت میدهد را منعکس نمیکنند.دیدن یک تار مو که با وسواس و دقت فراوان با قلم‏مو کشیده شده است لذت دیگری دارد.
ادامه مطلب و چند شاهکارِ دیگر از استاد فرشچیان





۴ نظر:

Mostafa Motazedian گفت...

من قشنگترین تابلوی فرشچیانو روز پنجم میدونم چون با تمام وجودش اون کشیده انگار خودشم توی همون روز به دنیا اومده

2nya گفت...

مینیاتور خیلی قشنگه کلا
موزه فرشچیان تو سعد اباده اگه اشتباه نکن.درسته؟
اون موقع که من رفتم نبود

حیاط خلوت گفت...

فرشچيان از معدود هنرمندايي كه خودش هم به اندازه كاراش و حتي بيشتر،‌دوست داشتني و قابل احترامه اما كيه كه بفهمه

Unknown گفت...

@مصطفی
من نمیتونم بگم کدومش قشنگ ترینه.کارهاش به غیر از زیبایی ظاهری،پر از معنا و مفهوم هستند.

@دنیا
بله تو سعد آباد هستش.

@حیاط خلوت
فک کنم بیشتر خارجیا بهش احترام بذارن تا ما ایرانی ها!!