شبِ ممکن

شبِ ممکن نوشته محمّد حسن شهسواری
My rating: 4 of 5 stars

متن و نثری قوی و منسجم و گیرا و جذاب ولی داستانی بی‏پایان و بدون سرانجام.

داستانی که در هر فصل از زبان یکی از شخصیت‏ها بیان میگردد با نثری قوی و سخنانی قوی‏تر و در پایان هر فصل شُکی وارد میگردد و باعث گیراتر شدن داستان میگردد.

نقطه ضعف اصلی در پایان داستان میباشد که تقریبا بدون هیچ نتیجه‏ای داستان و شخصیت‏ها به حال خود رها میگردند و فصل آخر که به ظاهر به عنوان نتیجه‏ای برای پایان داستان میباشد در حد 4 فصل دیگر نمیباشد و به بیان بهتر این پایانی مناسب برای داستان نیست.به نوعی با فصل آخر داستان تهِ داستان بسته میشود و نتیجه‏گیری به عهده خواننده نمیماند که با توجه به قوی نبودن این پایان،پایان آنچنان قابل قبولی نیست و اگر هم فصل آخر وجود نداشت و به نوعی ته داستان باز میماند با توجه به تعاریف ضد و نقیض شخصیت‏ها از شخصیت دیگر باز هم نتیجه خاصی حاصل نمیگردید.اگر داستان سرانجامی قوی‏تر از اینی که دارد داشت،داستان یکی از بهترین‏ها و به یاد ماندنی‏ترین‏ها میگردید.

اگر از این نقیصه بگذریم در مجموع با داستانی گیرا همراه هستیم که خیلی خوب پرداخته شده است و شخصیت‏ها به خوبی بالا رفته و پایین آمده و به چالش کشیده شده‏اند.در هر فصل با تعریف داستان از زبان شخصیتی دیگر،خواننده بیشتر و بیشتر در چاهی عمیق‏ از ابهام فرو میرود و کنجکاوی‏اش نسبت به دانستن پایان داستان بیشتر میگردد(جذابیت،کشش)؛پایانی که تقریبا وجود ندارد،حداقل پایانی لایق این ابهام.

تفریبا همین خواص هستند که باعث جذابیت داستانی همچون "بوف کور" هم گردیده‏اند ولی راز ماندگاری "بوف کور" به غیر از داستانی که خواننده را گیج و مبهوت میکند،پایان داستان و روشن شدن نقش شخصیت‏ها در داستان و عاقبت آنها نیز هست.(دلیل مقایسه با "بوف کور" به این خاطر است که در این داستان چند بار از "بوف کور" نام برده شده و راز ماندگاری این داستان نیز به چالش کشیده شده است.)

حداقل با خواندن این کتاب از 150 صفحه داستان پرتلاطم لذت خواهید برد.

*شبِ ممکن از نگاه ذهن آشفته